Fauna i flora w Bieszczadach.
Proces wegetacji w Bieszczadzkim Parku Narodowym nie przebiega w sposób typowy. Lasy dębowe znajdują się tu na wysokości 1. 150 m n. p.m. i graniczy bezpośrednio z pastwiskami zarośniętymi krzakami jagód oraz żurawiny, a także trawami i gąszczami szarej olchy, które tworzą górną granicę lasu. Park obfituje w różnego rodzaju gatunki flory. Można tam znaleźć 27 gatunków roślin, które występują jedynie w tym obszarze Karpat. W Polsce wilczomlecz austriacki, pszenica biała, różne gatunki mchu, grzybów oraz porostów występują powszechnie. Występuje tutaj również ponad 800 gatunków roślin naczyniowych. Fascynująca i bogata flora parku jest reprezentowana przez duże ptaki drapieżne i ssaki, które wraz z obszarami lasu pierwotnego, tworzą naturalny ekosystem, którego znaczenia nie można przecenić. Występuje tutaj 40 gatunków ssaków, włącznie z typowymi mieszkańcami lasu, ale także te rzadkie, m. in. żubr, który został przywrócony lokalnej faunie w 1960 roku, a także niedźwiedź brunatny, wilk, ryś oraz żbik, które są symbolem Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Można tu spotkać także łosie, jelenie, dziki, borsuki czy lisy. Spośród dużych ssaków można wyróżnić dużą populację jeleni karpackich, których liczba oscyluje w granicach od 400 do 500 osobników. Ilość gatunków ptaków, które występują na tym obszarze jest szacowana na ok. 130.
