Czym jest właściwie ten piękny, egzotyczny owoc?
Tamarillo to jeden z niewielu owoców, które zastępują nam owoc i warzywo jednocześnie.
Pochodzi z Ameryki Południowej m.in. Chile, Peru, Kolumbii gdzie jest uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna. Obecnie uprawy Tamarillo można spotkać w innych subtropikalnych regionach świata np. w Południowej Afryce, Hongkongu, Chinach czy Nowej Zelandii. Wysyp tych owoców jest przez cały rok i w zależności od regionu świata przypada on na różne pory roku.
W Europejskich sklepach te owoce są dostępne dosyć często lecz najczęściej trafiają do nas jesienią, zimą i wiosną.
Co zawiera?
Tamarillo jest niskokaloryczne. Jeden owoc (ok. 5cm) zawiera ok. 40 kalorii. Jest to świetna alternatywa dla odchudzających, ponieważ można go śmiało spożywać bez obawy przybrania na wadze.
Zawiera on wiele witamin i minerałów. Szczególnie jest bogaty w witaminy A i C oraz w minerały takie jak: wapno, magnez, potas i żelazo.
Jak smakuje?
Ja nazywam ten owoc „owocowym pomidorem”. Nie dość, że przypomina on swoim wyglądem pomidora to po części też smakuje jak pomidor. Jest to lekko słodki owoc, a najsłodsza jego część znajduje się w centralnej części miąższu. Przy skórce jest on najmniej słodki, lekko cierpki z przyjemną nutką goryczki. Skórka jest jadalna, ale niezbyt przyjemna w spożyciu. Według mnie Tamarillo to mieszanka kilku smaków. W tym owocu możemy rozpoznać smak pomidora, mango oraz passion fruit.
Jak spożywać i obierać?
Jeśli chcemy spożyć Tamarillo jako owoc, tak po prostu na surowo, możemy wydrążyć jego wnętrze łyżeczką lub pociąć owoc na ćwiartki i spożyć, pozostawiając jedynie skórkę. Skórka jest dość gruba, twarda i lekko gorzka, dlatego nie poleca się jej spożywać. Owoc można bardzo łatwo obrać ze skórki, która z łatwością oddziela się od miąższu.
W wielu krajach ten owoc wykorzystuje się często do obiadu np. sosów, mięsa czy na kanapkę.
