Te metody stosujemy dwojako: świadomie lub nie. W pierwszym przypadku zależy nam na tym, by coś uzyskać od człowieka, którego poddajemy manipulacji. Na przykład ten motyw często pojawia się, kiedy oczekujemy od kogoś, by nam pomógł. Na każdą jego radę czy koncepcję działania odpowiadamy „tak, ale”. To już jest element gry – w taką biedną, niezdolną do działania istotkę. Albo taką, która ma przeciwko sobie cały świat.
Te elementy, świadomie lub mniej, stosujemy na przykład w sztuce uwodzenia. Flirt jest to przecież rodzaj gry, w której każda strona ma ściśle określoną rolę. I dopóki obie strony się na to godzą, dopóty flirt trwa. Natomiast jeśli jedna strona poczuje się zmanipulowana, zabawa zostaje przerwana.
